سرنوشت تلخ مریم برای یک جرعه آب/ دختر ۹ ساله قربانی شد

خبرگزاری مهر ، گروه استان‌ها - نظر محمد رئیسی: سوم مرداد ماه روز تلخی برای دخترک معصوم کلاس سوم ابتدائی در روستای «خیرآباد» بمپور بود.

در این روز مریم ۹ ساله برای برداشت آب شرب به یک موتور پمپ کشاورزی واقع در مرکز روستای ۳ هزار نفری «خیرآباد» مراجعه کرد زیرا در خانه آبی نداشتند تا استفاده کنند و حتی برای آشامیدن نیز آبی وجود نداشت.

اما متاسفانه این اتفاق افتاد و دخترک معصوم در روز دختر و تولد حضرت معصومه (ص) در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان خاتم الانبیاء ایرانشهر با وضعیتی بحرانی بستری شد

او هیچگاه تصور نمی کرد که ممکن است در این میان زمانی که با دستان کوچکش در حال برداشت آب است موهایش در تسمه های موتور پمپ گیر کند و ناگهان موهایش و پوست سرش با هم کنده شود.

اما متاسفانه این اتفاق افتاد و دخترک معصوم در روز دختر و تولد حضرت معصومه (ص) در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان خاتم الانبیاء ایرانشهر با وضعیتی بحرانی بستری شد.

مریم که در این سن کم برای دو برادر کوچکترش نقش مادر را هم ایفا می کند حالا در نبود مادر کسی را برای پرستاری هم ندارد و بیشتر از اینکه نگران خودش باشد نگران برادران کوچکش خودش است.

هر چی سنگ است مال پای لنگ است

این صحبت احمد یکی از همسایه های این خانواده است که در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: این خانواده بیش از ۳سال است که به دلیل نبود آب شرب لوله کشی در منزلشان از منزل من آب مورد نیاز خود را تامین می کنند اما در روز و ساعتی که این اتفاق افتاد متاسفانه ما در منزل نبودیم و دخترک به ناچار به این مکان پرخطر مراجعه کرد و این اتفاق ناگوار برایش افتاد.

وی ادامه داد: پدر این خانواده یک کارگر روزمزد است که در تامین نیازهای اولیه خانواده خودش هم دچار مشکل است.

پدر مریم نیز در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: من حتی توان تهیه کرایه برای عزیمت به بیمارستان را ندارم چه برسد به هزینه درمان مریم و واقعا از این موضوع نگران هستم.

وی افزود: عاجزانه از مسئولان خواهشمندم اگر می توانند به دختر بی گناه من کمک کنند زیرا من نه تنها در روز دختر نتوانستم برایش کاری کنم بلکه حتی توان تامین مخارج درمانش را هم ندارم.

گفتار درمانی کافی است

محمدیعقوب، صفائی عضو شورای روستای «خیرآباد» در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهارداشت: متاسفانه قسمت های زیادی از روستای «خیرآباد» و همچنین روستاهای همجوار با مشکل نبود آب مواجه هستند.

ما دیگر نمی توانیم برای مردم گفتاردرمانی کنیم مسولین آبفار شهرستان ایرانشهر و استان سیستان و بلوچستان اگر توان رفع این معضل را که اکنون در حال قربانی گرفتن است ندارند این مسئولیت را به نیروهای دلسوز و تازه نفس بسپارند

وی افزود: ما بارها مکاتبات مختلفی با مسولان آبفار روستایی داشته ایم و همچنین مراجعه حضوری به بخشداری و فرمانداری نیز داشته ایم اما هر بار با یک جواب تکراری مواجه شدیم ، بحران آب جهانی است و ما اعتبار کافی برای حفر چاه های جدید نداریم با همین اوضاع بسازید!

وی در ادامه خواستار اقدامی عاجل برای رفع مشکل آب شرب این روستا شد و گفت: ما دیگر نمی توانیم برای مردم گفتاردرمانی کنیم مسولین آبفار شهرستان ایرانشهر و استان سیستان و بلوچستان اگر توان رفع این معضل را که اکنون در حال قربانی گرفتن است ندارند این مسئولیت را به نیروهای دلسوز و تازه نفس بسپارند.

اجرای شبکه توزیع آبرسانی ۲۵ روستای پایین دست سد «خیرآباد» در انتظار تامین اعتبار

این در حالی است که مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی سیستان و بلوچستان چندی پیش در جمع خبرنگاران اظهار داشت: مطالعات اولیه اجرای طرح مجتمع آبرسانی ۶۹ روستای بخش «لاشار» در سیستان و بلوچستان و اجرای شبکه توزیع آبرسانی ۲۵ روستای پایین دست سد «خیرآباد» انجام شده و اسناد مورد نیاز نیز تهیه شده و برای اجرا نیازمند تامین و تخصیص اعتبار است.

عبدالاحد ریگی اظهار داشت: دو پروژه مجتمع آبرسانی ۶۹ روستای بخش لاشار و شبکه توزیع طرح مجتمع آبرسانی ۲۵ روستای پایین دست سد خیرآباد در اولویت کار شرکت آب و فاضلاب روستایی استان‌ قرار گرفته و مطالعات  آن انجام شده و پس از تهیه اسناد مورد نیاز برای تخصیص اعتبار به تهران ارسال شده است .

وی افزود: اجرای طرح مجتمع آبرسانی ۶۹ روستای بخش لاشار ۱۵۵ میلیارد تومان و  اجرای شبکه توزیع طرح مجتمع آبرسانی ۲۵ روستای پایین دست سد خیرآباد ۲۵ میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد که به دلیل بالا بودن میزان اعتبارات مورد نیاز، تامین آن از اعتبارات استانی ممکن نبوده و باید از طریق دفاتر موجود در تهران تامین شود.

گفتنی است: روستای «خیرآباد» بمپور با جمعیتی نزدیک به ۳۰۰۰ نفر در فاصله ۸۰۰متری از شهر بمپور و مرکز بخش بمپور قرار دارد و از توابع شهرستان ایرانشهر در جنوب استان سیستان و بلوچستان است.

در هر صورت امیدواریم روزی برسد که دیگر در استان سیستان و بلوچستان روستایی نباشد که با مشکل کمبود آب مواجه باشد و واقعا مسئولان به جای گفتار درمای و سفرهای تبلیغاتی اقدامی عاجل و عملی انجام دهند.

این روزها مریم های بسیاری در روستاهای سیستان و بلوچستان برای تامین آب مورد نیاز روزانه ظرف های خود را روی شانه ها گذاشته اند و به سمت پمپ های آبی می روند که نه تنها هیچ گونه امنیت بهداشتی ندارند بلکه جان آن ها را نیز به خطر می اندازد.